Znajdź zawartość

Razer, producent myszy skierowanych do graczy z których niektóre uzyskały status kultowych urządzeń, pokazał myszkę Razer Lachesis. Tym, co przede wszystkim wyróżnia ten produkt jest olbrzymia rozdzielczość wynosząca 4000 dpi. Laserowa myszka jest w stanie dokładnie odwzorowywać ruchy wykonywane z prędkością 60-100 cali na sekundę i wytrzymuje przyspieszenie rzędu 25G. Powinni być z niej zadowoleni najbardziej wymagający gracze. Tym bardziej, że podobnie jak wcześniejsze produkty Razera, Lachesis korzysta z technologii płynnej zmiany rozdzielczości. Jednak i w tym przypadku mamy do czynienia z usprawnieniem. Dotychczas zmiany te odbywały się programowo, teraz są całkowicie sprzętowe. Oznacza to, że myszka w rzeczywistości pracuje w takiej rozdzielczości, jaką ustawił jej właściciel, a nie jest to rozdzielczość interpolowana. Częstotliwość próbkowania lasera wynosi 1000 herców, dzięki czemu czas odpowiedzi myszy to 1 milisekunda. Lachesis została wyposażona w dziewięć niezależnie programowalnych klawiszy oraz w 16-bitowy interfejs za pomocą którego przesyłane są dane. Najnowsze urządzenie Razera trafi do sklepów w październiku. Wyceniono je na 79,99 USD.

W sklepach pojawiają się coraz szybsze procesory, coraz bardziej wydajne karty graficzne i układy pamięci. Wąskim gardłem współczesnych komputerów stają się dyski twarde, które potrafią przechowywać coraz więcej danych, ale prędkość ich pracy niewiele się zmieniła. Naukowcy z Redbound Universiteit Nijmegen znaleźli i na to sposób. Zamiast magnetycznych głowic zapisująco-odczytujących proponują oni użyć do tego celu lasera. Testy wykazały, że pracę dysków twardych można by przyspieszyć w ten sposób stukrotnie. Technologia zapisu danych światłem lasera na nośniku magnetycznym działa, ponieważ fotony posiadają moment pędu, pozwalający im na wchodzenie w interakcję z nośnikiem. Ponadto każdy z pulsów rozgrzewa niewielki obszar dysku, zmieniając w ten sposób jego polaryzację. Kluczem do sukcesu jest możliwość odwracania polaryzacji pulsów lasera, dzięki czemu można zapisywać na dysku odpowiedniki zer i jedynek. Naukowcom udało się przesyłać dane w interwałach wynoszących około 40 femtosekund (czyli 40 biliardowej części sekundy). To około 100-krotnie szybciej, niż pracują obecnie wykorzystywane techniki transferu danych. Wadą holenderskiej technologii jest fakt, że pojedyncza komórka przechowująca dane ma długość 5 mikrometrów, czyli jest znacznie większa niż obecnie stosowane komórki. Zwiększenie rozmiarów komórki oznacza, że na danej powierzchni można przechowywać mniej informacji. Daniel Stanciu, współautor badań, uspokaja jednak, że jego zespół pracuje nad takim ulepszeniem technologii, by rozmiar komórki zmniejszył się do około 10 nanometrów. Jego zdaniem w ciągu najbliższej dekady powstanie działający prototyp laserowego dysku twardego. Badaniami holenderskich uczonych zafascynowany jest fizyk Julis Hohlfeld z Seagate Research w Pittsburghu. Przypomina, że wielu uczonych próbowało wykorzystać światło lasera do zapisania danych na nośnikach magnetycznych. Nikomu się to jednak nie udało, gdyż nośniki te nie reagowały odpowiednio na laser. Dopiero stworzenie nośnika z gadolinu, żelaza i kobaltu pozwoliło na dokonanie przełomu. Teraz, zdaniem Hohlfelda, najważniejszym zadaniem jest stworzenie taniego lasera, który będzie w stanie emitować impulsy światła trwające krócej niż 100 femtosekund.

Barry Schuler, były szef AOL, pracuje w swojej nowej firmie nad rewolucyjnym laserem. Urządzenie ma ciąć metal, niszczyć komórki rakowe czy leczyć oparzenia i to wszystko bez wydzielania nadmiaru ciepła. Funkcję lasera można łatwo zmienić zmieniając jego oprogramowanie. Nowe urządzenie to laser USP (ultrashort pulse), czyli laser posługujący się bardzo krótkimi pulsami światła. Zdaniem Schulera w ciągu 10 lat zastąpi on wszelkiego typu ostrza: od potężnych pił do metalu po precyzyjne narzędzia chirurgiczne. Pracę nad USP rozpoczęła DARPA (Defence Advance Research Project Agancy – Agencja Badań nad Zaawansowanymi Projektami Obronnymi). Początkowo laser zajmował całe wielkie pomieszczenie. Teraz firma Raydiance zminiaturyzowała go tak, iż mieści się na stole. Naukowcy od dawna wiedzą, że lasery USP potrafią robić coś wyjątkowego: ciąć, nie wydzielając ciepła. Dotychczas jednak były zbyt dużymi i skomplikowanymi urządzeniami, by można było użyć ich w praktyce. Teraz są nieco większe od pojemnika na chleb, a uczeni widzą dla nich nowe zastosowania: niszczenie komórek rakowych, odróżnianie wroga od sojusznika podczas działań wojennych czy usuwanie tatuaży. Firma Raydiance wysłała już kilkanaście swoich laserów naukowcom w całych Stanach Zjednoczonych i obiecuje, że do końca bieżącego roku stworzy kolejnych 30 USP. Raydiance to wciąż bardzo mała firma – zatrudnia tylko 30 osób i posiada fundusze w wysokości 25 milionów dolarów przekazane przez jeden z funduszy inwestycyjnych – i ma silną konkurencję. W samych Stanach Zjednoczonych jest bowiem 25 firm pracujących nad USP. Większość z nich skupia się jednak nad laserem do zastosowań naukowych. Raydiance ma znacznie bardziej ambitne plany. Z laserami USP wiązane są olbrzymie nadzieje. Ron Waynant, optyk z Federal Drug Administration, pracuje z laserami niemal od początku ich istnienia, bo od 1962 roku. Mówi, że nie jest zbytnim optymistą, ale i on w samej medycynie widzi co najmniej 100 różnych zastosowań dla USP. Lasery tego typu generują bowiem impulsy liczone w femtosekundach (jedna biliardowa część sekundy). Krótki impuls nie zniszczy tkanki, która ma pozostać nietknięta – mówi Waynant. Dodatkową zaletą jest fakt, że precyzyjne cięcia dokonywane za pomocą krótkich impulsów goiłyby się bardzo szybko. Nowy laser byłby szczególnie przydatny przy leczeniu oparzeń. U pacjentów z poparzeniami konieczne jest wycięcie całej zniszczonej tkanki. Jeśli coś zostanie, będzie prowadziło do zniszczenia zdrowych tkanek. Obecnie tkanki zniszczone oparzeniami wycina się za pomocą narzędzi chirurgicznych. Zabieg jest bardzo bolesny, więc trzeba go często dokonywać w całkowitym znieczuleniu. A pacjent z rozległymi oparzeniami nie może być od razu operowany. Trzeba czekać nawet 72 godziny, aż jego stan się ustabilizuje. Dzięki laserowi USP operacji można by dokonać natychmiast, cały zabieg byłby znacznie mniej bolesny i najprawdopodobniej nie wymagałby ogólnego znieczulenia. USP otwiera bardzo wiele możliwości w różnych dziedzinach. Pozostaje więc tylko czekać, aż się upowszechni, stanieje i będzie tak szeroko stosowany, jak obecnie spotykanie tradycyjne lasery.

Firma Hitachi skonstruowała pierwszy przenośny skaner aktywności mózgu, którego można używać w ciągu dnia. Jest stosunkowo lekki, zasilany ładowanymi bateriami. Jeśli ciekawi cię więc aktywność własnego mózgu na przykład podczas czytania czy kłótni z żoną, Japończycy stworzyli coś dla ciebie. Urządzenie wykorzystuje technologię topografii optycznej. Na zestaw składają się 2 elementy: zakładany na głowę oraz na pas. Pierwszy, pomiarowy, waży 40 dag, a drugi, kontrolny, ok. 60 dag. Skaner wykorzystuje naturalne zjawiska zachodzące w żywym mózgu. Wiadomo np., że w obszarach aktywnych w danym momencie zwiększa się przepływ krwi. Do "hełmofonu" przymocowano więc 8 małych laserów. Wysyłają one do mózgu promieniowanie z zakresu bliskiej podczerwieni. Czujniki w postaci fotodiod (8), które także zamocowano na powierzchni hełmu, przekształcają odbite światło w sygnały elektryczne. Te są zaś z kolei przekazywane do noszonego w pasie kontrolera. W ten sposób można śledzić w czasie rzeczywistym, dzięki Hitachi dysponujemy prawdziwym skanerem 4D!, reakcje mózgu na różnego typu bodźce. Niektórzy uważają, że takie urządzenia zostaną zastosowane w wielu gałęziach nauki i przemysłu, np. reklamie. Dzięki nim producent i agencja dowiedzą się, co naprawdę przyciąga uwagę klienta. Przyszłością rozrywki stają się natomiast gry, których elementem jest aktywność mózgu poszczególnych uczestników (tzw. mind gaming).

Hitachi poinformowało o stworzeniu układy optycznego, który potrafi znacznie bardziej efektownie niż obecne układy odczytywać dane z nośników Blu-ray. Prace japońskiej firmy przybliżają nas do momentu rynkowego debiutu 200-gigabajtowych płyt Blu-ray. Gęstość zapisu danych na nośnikach optycznych można zwiększyć zmniejszając długość fali lasera, który zapisuje i odczytuje dane. Oczywiście nie można jej zmniejszać w nieskończoność, ale dane można przechowywać w wielu warstwach. Rodzi to jednak problemy z odczytem informacji z głębiej położonych warstw. Światło odbite od najniżej położonych warstw jest zbyt słabe by odczyt przebiegał szybko i bez błędu. Należący do Hitachi Centralny Instytut Badawczy poradził sobie z tym problemem stosując homodynową metodę wykrywania sygnału. Pozwala ona na wykrycie i nawet 10-krotne wzmocnienie odbitego światła. Oznacza to, że nośniki będą mogły składać się z 4-8 warstw z danymi. Tak więc technologia niebieskiego lasera pozwoli na zapisanie na jednej płycie od 100 do 200 gigabajtów danych. Japończycy obiecują, że ich technologia trafi na rynek w 2009 roku.

Amerykańscy naukowcy z MIT opracowali nowy typ lasera. Dzięki temu udało im się uzyskać trójwymiarowy obraz siatkówki w wysokiej rozdzielczości. Wierzą, że usprawni to proces stawiania wczesnej diagnozy chorób oczu. System bazuje na optycznej koherentnej tomografii (OCT), technice nieinwazyjnego badania wewnętrznej struktury trójwymiarowych obiektów dzięki rozpraszaniu wiązki światła czerwonego na powierzchni. W ten sposób zostają uwidocznione najmniejsze nawet zmiany w tkance siatkówki. W ciągu kilku ostatnich lat optyczna koherentna tomografia stała się standardową techniką diagnostyczną w oftalmologii — opowiada profesor James Fujimoto, który we wczesnych latach 90. współtworzył OCT. Najnowsze osiągnięcia technologiczne umożliwiają znaczne przyspieszenie uzyskiwania obrazu [...]. Po ulepszeniu OCT laser skanuje siatkówkę z prędkością do 236 tys. linii na sekundę. Wyniki badań 4-osobowego zespołu zostaną zaprezentowane 10 maja w Baltimore na dorocznej Konferencji Elektroniki Kwantowej i Nauk Laserowych (Quantum Electronics and Laser Science Conference).

Inżynierowie z Laboratoriów Bella wyprodukowali krzemowe filtry dla sieci optycznych. Dzięki nim spadną koszty budowy i zwiększania przepustowości sieci komputerowych. Dodatkową zaletą krzemowych filtrów jest fakt, że pozwolą one na zastosowanie łączy optycznych w samych komputerach. Obecnie połączenia tworzone są z miedzi, w której sygnał płynie znacznie wolniej, niż w światłowodzie. Wykorzystanie w fotonice tanich materiałów jest kluczowym elementem, który umożliwi szersze wykorzystywanie przesyłania danych za pomocą światła. Fotonika czyli elektronika wykorzystująca fotony (światło) zamiast elektronów (prąd) tradycyjnie bazuje na drogich materiałach. Urządzenia takie jak lasery (wysyłają światło w łączach optycznych), detektory (odbierają sygnał z laserów), modularoty (kodują dane w strumieniu światła z lasera) i filtry (oczyszczają sygnał) tworzone są z drogiego arsenku galu czy fosforku indu. W 2005 roku inżynierom Intela udało się skonstruować pierwszy krzemowy laser. W ciągu ostatnich dwóch lat wiele uczelni i instytutów naukowych ogłosiło powstanie podobnych urządzeń opartych na krzemie. Teraz doszły do tego filtry – bardzo istotne komponenty sieci. Sygnał podróżujący w sieciach optycznych, ulega zakłóceniom. Filtry oczyszczają go z nich, odpowiednio modyfikując fazę fali światła i jej amplitudę. Światło, wpadając do krzemowego filtra, jest rozdzielane na wiele promieni. Każdy z nich wędruje następnie przez całą serię pętli, zwanych rezonatorami pierścieniowymi, w których dochodzi do wyregulowania fazy i amplitudy światła. Następnie promienie ponownie są scalane i tak oczyszczony sygnał wysyłany jest w dalszą podróż. Sanjay Patel, odpowiedzialny w Bell Labs za badania nad fotoniką mówi, że cała sztuczka polega na tym, by stworzyć takie rezonatory, żeby zadziałały one nawet wówczas, gdy nie będą miały idealnego kształtu, który w krzemie trudno jest osiągnąć. Innymi słowy, chodziło o stworzenie takiego filtra, który będzie działał nawet z uwzględnieniem naturalnych niedoskonałości krzemu. To nie filtr. To superfiltr – skomentował prace kolegów Alan Willner, profesor z University of Souther California. To kolejne z urządzeń, które umożliwi szybsze przesyłanie większej ilości danych na większe odległości, stwierdził. Sanjay Patel mówi, że krzemowe filtry powinny zostać zastosowane w praktyce w ciągu 3-5 lat.

Rozpoczęły się praktyczne testy laserowego systemu antyrakietowego firmy Northrop Grumman. System o nazwie Guardian ma w zamierzeniach chronić cywilne samoloty przed ręcznymi wyrzutniami rakiet ziemia-powietrze. System został zainstalowany pod kadłubami samolotów transportowych MD-10, wykorzystywanych głównie przez FedEx. Całość waży około 200 kilogramów. Zadaniem Guardiana jest wykrycie faktu odpalenia rakiety, a następnie oszukanie za pomocą lasera systemów naprowadzających tak, by rakieta straciła samolot z pola widzenia. Northrop Grumman jest już gotowy do komercyjnego instalowania swojego systemu. Wciąż jednak nie spełnia on standardów Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, dlatego też nie ma zgody na jego zastosowanie. Na razie Guardian znajdzie się na pokładach dziewięciu maszyn MD-10, a faza testów zakończy się za 14 miesięcy.

Naukowcy z IBM-a udostępnili dokumenty, które omawiają technologię pozwalającą na spowalnianie sygnałów optycznych – w tym wypadku fotonów – w mikroprocesorze. To kluczowa technika, które pozwoli na skonstruowanie układów przesyłających dane za pomocą łączy optycznych. IBM, Intel i wiele innych firm od dawna prowadzą badania nad zastąpieniem łączami optycznymi metali, wykorzystywanych do przesyłania sygnałów w układach scalonych. Pobierają one znacznie mniej energii, nie generują ciepła i przesyłają sygnały szybciej niż łącza metalowe. Oczywiście łącza takie powinny być zintegrowane na krzemie, ponieważ znacznie obniżyłoby to koszty produkcji układów. Intelowi udało się np. skonstruować krzemowy laser, jednak urządzenie nie znalazło jeszcze komercyjnego zastosowania. IBM-owi właśnie udało się spowolnić przekazywanie sygnałów optycznych, co pozwoli na kontrolowanie i zsynchronizowanie przepływu danych przekazywanych za pomocą fotonu. Błękitny Gigant dokonał tego za pomocą prostej pozornie sztuczki. Wykorzystano w tym celu "mikrorezonator pierścieniowy”. To rodzaj pętli, w której sygnał krąży przez jakiś czas, zanim może udać się w dalszą drogę. W ten sposób wydłużono czas wędrówki sygnału pomiędzy dwoma punktami w układzie. Technika ta ma i taką zaletę, że "mikrorezonator” ma kształt okręgu, a więc całość jest dostatecznie mała, by zmieścić się w układzie scalonym. W ten sposób 10 bitów informacji może jednocześnie "podróżować” na powierzchni 0,03 milimetra kwadratowego.

Fujitsu opracowało technologię, która pozwoli na wyprodukowanie dysków twardych o pojemności nawet 5 terabajtów. Obecnie na najbardziej pojemnym HDD można zapisać 750 GB danych. Technologia HARM (heat-assisted recording method – nagrywanie przy udziale ciepła) polega na tworzeniu na powierzchni dysku rodzaju kropek o średnicy mniejszej niż 100 nanometrów i podgrzewanie ich za pomocą lasera. Takie rozwiązanie pozwala na utworzenie mniejszych klastrów (komórek, w których przechowywane są dane) niż w obecnie stosowanych dyskach. Możliwe jest więc większe upakowanie danych. Technologia Fujitsu w połączeniu z zapisem prostopadłym pozwala na umieszczenie na 1 calu kwadratowym aż 1 terabita informacji. Pojemność HDD może dzięki temu wzrosnąć z obecnych 750 GB do nawet 5 TB. Technologia nagrywania przy udziale ciepła jest jedną z najbardziej obiecujących technologii dotyczących dysków twardych. Swoją własną wersję przygotowuje też Seagate który nazywa ją HAMR (heat-assisted magnetic recording). Jej zastosowanie oznacza, że w budowie dysku Fujitsu nastąpiły poważne zmiany. Głowica zapisująco-odczytująca została rozbudowana. W dyskach musiał znaleźć się laser i element optyczny. Oba te elementy zostały zintegrowane z głowicą. Fujitsu zastosowało soczewki, które pozwoliły na stworzenie kropki magnetycznej o wymiarach 86x60 nanometrów. Jest więc pierwszą firmą, której udało się uzyskać kropkę o rozmiarach mniejszych niż 100 nm. Innym interesującym rozwiązaniem jest zastosowanie specjalnego nawilżacza, pokrywającego powierzchnię talerzy dysku. Jego zastosowanie okazało się koniecznością, gdyż do osiągnięcia tak dużych gęstości zapisu konieczne było obniżenie pozycji głowicy i zbliżenie jej do talerzy, co mogło skończyć się ich uszodzeniem. Zdaniem specjalistów dyski z technologią HARM pojawią się na rynku za 3 do 5 lat. W międzyczasie będziemy świadkami premiery 1-terabajtowych HDD, których premierę na przyszły rok zapowiadają Seagate i Western Digital. Seagate zapowiada ponadto wyprodukowanie 7,5-terabajtowego dysku twardego.

Naukowcy firmy Intel oraz Uniwersytetu Kalifornijskiego stworzyli układ krzemowy, który jest w stanie generować wiązkę światła laserowego. Odkrycie to umożliwi wykorzystanie wiązek laserowych jako nośników sygnałów przesyłanych pomiędzy układami wewnątrz komputera, zastępując wykorzystywane do tej pory drukowane ścieżki. To właśnie te ostatnie są jednym z głównych elementów ograniczających wydajność systemów komputerowych. Choć nowa technologia zostanie wprowadzona najwcześniej pod koniec tej dekady, trzeba przyznać, że wizja przesyłania danych wewnątrz komputera poprzez wiązki laserowe jest bardzo obiecująca zarówno dla segmentu komputerowego, jak i komunikacyjnego. Wiązki laserowe są na masową skalę wykorzystywane podczas przesyłania danych na większe odległości - pomiędzy biurami, miastami, czy też kontynentami. Jednak zastosowanie swego rodzaju światłowodów wewnątrz komputera pozwoli na przeprojektowanie systemów komputerowych. Nowe układy pozwolą na stworzenie znacznie wydajniejszych komputerów, które pozwolą na bardzo szybkie przesyłanie danych nie tylko wewnątrz systemu, ale również z innymi maszynami "wpiętymi" do Sieci. Struktura układu emitującego światło przypomina swego rodzaju "kanapkę" - na zwykłym podłożu krzemowym umieszczono warstwę emitującą światło składającą się z fosforynu indu, która może zostać włączana i wyłączana z częstotliwością miliardów razy w ciągu sekundy. Pracujemy nad technologią od 18 miesięcy - poinformował Eli Yablonovitch, fizyk z Unwersytetu Kaliforniijskiego. Technologia optyczna znajdziebardzo szerokie zastosowanie - szersze niż wielu sobie mogło wyobrażać - dodał. Mimo że laserowe układy to daleka przyszłość, mieszcząca się Calrsbad w Kalifornii firma Luxtera już teraz sprzedaje układy testowe zawierające na krzemowym podłożu wiele elementów optycznych. W przeszłości nie udawało się powiązać podłoża krzemowego z materiałami emitującymi światło, jednak naukowcy z uniwersytetu w Santa Barbara wraz z firmą Intel opracowali technikę, dzięki której połączenie takie stało się możliwe. Zastosowano bowiem proces niskotemperaturowy, który, w odróżnieniu od operacji wykonywanych w wysokich temperaturach, nie zniszczył struktury krzemu i naniesionych na niej obwodów.

Lista niezwykłych właściwości nanorurek coraz bardziej się wydłuża. Naukowcy zaprezentowali właśnie przetwornik optyczno-mechaniczny, dzięki któremu jesteśmy w stanie kontrolować ruch mechaniczny za pomocą światła. Nasze eksperymenty dowiodły, że jeśli skierujemy światło na nanorurki, to będą się one poruszały – powiedział profesor Balaji Panchapakesan z University of Delaware. Jako pierwsi wykazaliśmy, że możliwe jest stworzenie optyczno-mechanicznego systemu napędowego bazującego na nanorurkach – dodał. Mikrooptomechaniczne systemy (MOMS – micro-opto-mechanical systems) wykorzystują lasery zamiast prądu elektrycznego do poruszania części mechanicznych. Dzięki nanorurkom poruszającym się pod wpływem światła możliwe jest znaczne zmniejszenie mocy tych laserów. Profesor Panchapakesan już widzi praktyczne zastosowania, w których można wykorzystać wyniki jego badań. Systemy MOMS mogą zastąpić MEMS (systemy mikroelektromechaniczne) w projektorach DLP. Projektory tego typu wykorzystują miniaturowe lustra do odbijania czy rozpraszania obrazu. Charakteryzuje je wysoki kontrast, ale też i wysoka cena. Zdaniem Panchapakesana zastąpienie MEMS przez MOMS umożliwi zastosowanie tego typu urządzeń tam, gdzie dotychczas było to niemożliwe ze względu na koszty czy wysoki pobór energii elementów mikroelektromechanicznych. Projektory wyposażone w jego technologię mogłyby zostać wykorzystane zarówno do badań kosmosu jak i w biomedycynie. Zbudowaliśmy już wiele miniaturowych robotów, takich jak mikrochwytak wyposażony w przetwornik optyczno-mechaniczny. Uważam, że MOMS okaże się użyteczne przy budowie narzędzi do mikrochirurgii – stwierdził Panchapakesan. Jego zespół pracuje teraz nad takim udoskonaleniem technologii, by mechanizmy różnie reagowały na różną długość fali świetlnej. Naukowcy planują również budowę miniaturowych mechnizmów, takich jak "bomba antyrakowa", która będzie aktywowana jedynie wewnątrz guza nowotworowego.

Wczesne objawy demencji mogą być wykrywane za pomocą prostego badania oka, podobnie jak zmiany cukrzycowe (neuropatia cukrzycowa) czy podwyższone ciśnienie w gałce ocznej. Test, opracowany przez zespół dr. Lee Goldsteina z Brigham and Women's Hospital w Bostonie, bazuje na nieinwazyjnym badaniu laserowym soczewki. Poszukuje się złogów beta-amyloidu, z którego w mózgach chorych osób tworzą się charakterystyczne blaszki. Procedurę wykorzystano już w badaniach klinicznych z udziałem myszy. Za pomocą krótkich impulsów światła podczerwonego bezbłędnie zidentyfikowano cztery myszy z chorobą Alzheimera i cztery zdrowe osobniki. Naukowcy uważają, że ich metoda pozwoli wykrywać bardzo wczesne stadia choroby Alzheimera, a także śledzić postępy choroby i reakcję na zastosowane leczenie. Obecnie nie ma prostego testu do diagnozowania demencji, a już postawioną diagnozę może 100-proc. potwierdzić jedynie badanie pośmiertne mózgu. Technologia, nazwana quasi-elastycznym rozpraszaniem światła, pomoże ujawnić niewidoczne gołym okiem złogi amyloidu. Wyglądają one jak katarakta, jednak inaczej niż zaćma związana z wiekiem. Aby nową metodę zastosować u pacjentów, potrzebne są dalsze prace. Jej dużym plusem jest to, że jest dokładna, nieinwazyjna i tańsza od stosowanych dotąd technik.