Znajdź zawartość

Intel pokazał swoje najnowsze dziecko – procesor Penryn wykonany w technologii 45 nanometrów. Produkując go koncern dokonał kilku małych rewolucji, o których warto wspomnieć. Pierwsza to, oczywiście, sam proces produkcyjny. Nikt wcześniej nie stworzył tak zminiaturyzowanego CPU. Większe upakowanie elementów oznacza mniejsze koszty produkcji, zwiększenie wydajności układu, a jednocześnie zmniejszenie jego zapotrzebowania na energię. Inżynierowie Intela poradzili sobie również, i to jest druga – zapewne ważniejsza – z dokonanych przez nich rewolucji, z upływami prądu z tranzystorów. Upływy są zmorą miniaturyzacji. Im mniejsze są bowiem tranzystory tym trudniej ustrzec się upływów, czyli przepływu ładunków elektrycznych przez izolację czy też przepływu z przewodnika do otaczającego go ośrodka. Upływy są przyczyną strat energii i zniekształcania przesyłanych sygnałów elektrycznych. Pracownicy Intela poradzili sobie z upływami zmieniając stosowane materiały. Zamiast stosowanego obecnie polisilikonu do kontroli przepływu prądu wykorzystano metal. Natomiast tam, gdzie bramka oddzielona jest od drenu i źródła wykorzystano bazujące na hafnie (Hf) tlenki o wysokiej stałej dielektrycznej. Dotychczas używano w tym miejscu dwutlenku krzemu. Dzięki nowym materiałom udało się uzyskać, jak zapewnia Intel, wysoką wydajność oraz znacząco zredukować upływy prądu. Co ważne, wszystkie te nowości nie wymagały znaczących zmian w procesie produkcyjnym, więc cena Penryna nie powinna odbiegać od ceny innych debiutujących na rynku procesorów. Jeśli wszystkie zapowiedzi dotyczące Penryna sprawdzą się w rzeczywistości, AMD może zacząć tracić rynek, który przez ostanie 2 lata odbierało Intelowi.

Na początku przyszłego roku Intel prawdopodobnie rozpocznie sprzedaż taniego procesora z rodziny Core 2 Duo (Conroe). Układ ma być wyposażony w dwa rdzenie i zostanie zbudowany z wykorzystaniem nowej mikroarchitektury, nie będzie jednak tak wydajny jak "starsi bracia", a jego użytkownik nie skorzysta z technologii wirtualizacji. Core 2 Duo E4300 ma być taktowany zegarem o częstotliwości 1,80 GHz. Ten współpracujący z 800-megahercową magistralą systemową procesor będzie wyposażony we współdzieloną pamięć podręczną drugiego poziomu (L2 cache) o pojemności 2 megabajtów. Nowy CPU ma być przystosowany do podstawki LGA775. Mimo, że zabraknie w nim technologii wirtualizacji, nadal będzie wykorzystywał EM64T (Extended Memory 64 Technology – technologia pozwalająca na 64-bitowe adresowanie pamięci i zwiększająca tym samym wydajność systemu), EDB (Execute Disable Bit – chroni procesor przed błędami przepełnienia bufora, które wykorzystywane są przez szkodliwe oprogramowanie), EIST (Intel Enhaced SpeedStep – dopasowuje pobór mocy i szybkość pracy do obciążenia układu, oszczędzając tym samym energię). Nie wiadomo ile będzie kosztował Core 2 Duo E4300. Biorąc jednak pod uwagę wydajność i ceny innych procesorów Intela, można się spodziewać, że jego cena zostanie ustalona na mniej niż 163 USD.

Sun Microsytems ogłosił, że będzie wykorzystywał w swoich serwerach procesory Intela. To zła wiadomość dla głównego rywala Intela – firmy AMD. Obecnie Sun oferuje serwery z produkowanymi przez AMD kośćmi Opteron oraz z własnymi procesorami. Teraz w firmowej ofercie znajdą się również intelowskie Xeony. Intel będzie też pracował z Sunem nad zoptymalizowaniem systemu operacyjnego Solaris pod kątem współpracy z układami Intela. Umowa pomiędzy Sunem a Intelem oznacza, że największy na świecie producent procesorów nabiera wiatru w żagle i zamierza odzyskać udziały w rynku, które stracił na rzecz AMD w ciągu ostatnich dwóch lat. Rynek serwerów jest znacznie bardziej zyskowny, niż rynek komputerów osobistych, tak więc producentom CPU bardzo na nim zależy.

Intel planuje ponoć wybudowanie w Chinach nowoczesnej fabryki procesorów. W zakładzie będą powstawały wielordzeniowe układy wykonane w technologii 65 nanometrów. Dotychczas największy na świecie producent półprzewodników zainwestował w Państwie Środka miliard dolarów i posiada tam dwa zakłady testowe w Shanghaju i Chengdu. Nowa fabryka będzie kosztowała kilka miliardów USD. Nie są znane żadne szczegóły dotyczące jej lokalizacji czy terminu rozpoczęcia budowy. Decyzja Intela wskazuje na znaczny zwrot w polityce Stanów Zjednocznych wobec Chin. Zwrot, spowodowany niewątpliwie rosnącym znaczeniem ChRL na arenie międzynarodowej. Dotychczas bowiem w Państwie Środka zagraniczni inwestorzy umieszczali zakłady stosujące mniej zaawansowane technologie. Było to w dużej mierze spowodowane ograniczeniami nakładanymi przez rząd USA, który, obawiając się m.in. szpiegostwa przemysłowego, nie chciał, by najnowocześniejsze technologie wpadły w ręce rządzących w Pekinie komunistów. Do produkcji wielordzeniowych 65-nanometrowych układów wykorzystywane są natomiast najnowsze osiągnięcia technologiczne.

Z nieoficjalnych informacji dochodzących z Intela wiadomo, że koncern ma już próbki pierwszego w historii procesora wykonanego w technologii 45 nanometrów. Penryn - bo tak brzmi nazwa kodowa układu - działa i udało się na nim uruchomić system Windows. Na procesorze widnieje nadruk A0, co oznacza, że są to pierwsze sztuki tego układu, a zanim trafi on na rynek Intel wyprodukuje kilka kolejnych, coraz doskonalszych, edycji. Jednak sam fakt pojawienia się układu już teraz oznacza, iż koncern nie tylko dotrzyma słowa i rynkowa premiera Penryna nastąpi, jak obiecano, pod koniec 2007 roku, ale, być może, zostanie ona przyspieszona.

Intel poinformował o powstaniu procesora składającego się z 80 rdzeni. Wydajność prototypu wynosi bilion operacji na sekundę. Pierwsze komercyjne wersje takich układów powinny pojawić się w ciągu najbliższych 5 lat. Zdaniem Justina Rattnera, odpowiedzialnego w Intelu za technologie, już niedługo takich procesorów będą potrzebowały olbrzymie, składające się z ponad miliona serwerów, centra bazodanowe, dzięki którym użytkownik będzie miał dostęp do realistycznych gier, strumieni wideo o wysokiej rozdzielczości czy multimedialnych baz danych. Zadaniem procesora TeraFLOP będzie zarządzanie przepływem olbrzymiej ilości danych. Podczas przeprowadzonych testów 3,1-gigahercowy układ poradził sobie z przekazywaniem terabajtów danych pomiędzy poszczególnymi rdzeniami, a także pomiędzy nimi a pamięcią.

Intel rozpoczął dostawy trzech nowych modeli czterordzeniowych procesorów. Na rynek trafiły układy Core 2 Quad Q6600, Xeon X3220 oraz Xeon X3210. Układ Core 2 Quad Q6600 (rodzina Kentsfield Core 2 Quad) to drugi pod względem wydajności czterordzeniowy procesor. Palmę pierwszeństwa wciąż dzierży Core 2 Extreme QX6700. Nowa kość taktowana jest zegarem o częstotliwości 2,4 GHz i współpracuje z 1066-megahercową magistralą systemową. Producent wyposażył go w 8 megabajtów pamięci cache drugiego poziomu. Przy zakupie 1000 sztuk cena pojedynczego układu wynosi obecnie 851 dolarów, a w drugim kwartale powinna spaść do poziomu 530 USD. Obaj pozostali debiutanci to przedstawiciele rodziny Kentsfield Xeon. Wszystkie dane, także i cena, dotyczące kości X3220 są identyczne, jak w przypadku układu Q6600. Natomiast procesor X3210 taktowany jest zegarem o częstotliwości 2,13 GHz, współpracuje z 1066-megahercową szyną systemową, korzysta z 8 megabajtów cache L2. Cena układu, przy zakupie 1000 sztuk, wynosi 690 USD, a w najbliższych miesiacach ulegnie obniżeniu do 425 dolarów.

Bez zbytniego rozgłosu zadebiutował nowy czterordzeniowy procesor Intela. Układ, przeznaczony dla serwerów i stacji roboczych, pojawił się na rynku wcześniej, niż oczekiwano. Xeon E5335 taktowany jest zegarem o częstotliwości 2 GHz i korzysta z 8-megabajtowej pamięci cache poziomu drugiego. Układ współpracuje z podstawką LGA771 i 1333-megahercową szyną systemową. Jego TDP (thermal design power – pobór mocy wyrażony wydzielaniem ciepła) wynosi 80 watów. Producent wycenił Xeona E5335 na 690 USD przy zakupie 1000 sztuk. Początkowo Intel planował premierę tego procesora na pierwszy kwartał przyszłego roku. Koncern poinformował, że termin rozpoczęcia sprzedaży przyspieszono, gdyż domagali się tego producenci sprzętu komputerowego. Xeon 5335 może pracować w konfiguracjach dwuprocesorowych i właśnie w takich będzie sprzedawany przez HP, Della, Silicon Graphics i IBM-a. Nie wiadomo, kiedy procesor będzie dostępny dla mniejszych producentów sprzętu. W pierwszym kwartale przyszłego roku na rynek mają trafić energooszczędne wersje czterordzeniowych układów. Ich TDP ma wynieść jedynie 50 W.

Firma Lucid Information Technology zdobyła dofinansowanie w wysokości 12 milionów dolarów. Pieniądze przekazały Intel, Giza Venture Capital i Genesis Partners. Lucid powstała w 2003 roku i już wtedy została dofinansowana kwotą 500 000 USD. Dwa lata później otrzymała kolejne 4,5 miliona dolarów. Celem izraelskiej firmy, która zatrudnia obecnie 27 osób, jest stworzenie układu scalonego, który będzie zarządzał i przyspieszał wymianę danych pomiędzy procesorami graficznymi. Kość ma być w stanie współpracować jednocześnie z czterema GPU. Lucid obiecuje, że pierwsze gotowe do produkcji próbki nowego układu ukażą się jeszcze przed końcem bieżącego roku. Firma ma nadzieję, że jej klientami będą tacy producenci jak Asustek, Leadtek i Gigabyte oraz HP, Dell czy Alienware. Układ Lucida ma przede wszystkim zainteresować graczy. Kość będzie rodzajem huba sterującego ruchem i łączącego układy graficzne z procesorem.

Z najnowszych doniesień wynika, że AMD opóźni premierę swojej nowej mikroarchitektury dla procesorów. Pierwsze układy wykorzystujące architekturę K8L pojawią się dopiero w trzecim kwartale przyszłego roku. Oznacza to, iż w najbliższym czasie AMD nie pokaże CPU zdolnego konkurować wydajnością z Core 2 Intela. Nowe procesory będą korzystały z podstawki AM2+ i nie będą kompatybilne z obecnie dostępnymi płytami głównymi. Wiadomo obecnie, że do końca 2007 roku układy dla AM2+ mają stanowić 20% produkcji procesorów AMD, a do końca pierwszego kwartału 2008 sześć na dziesięć CPU tej firmy będzie korzystało z najnowszej architektury. W ramach K8L będą produkowane dwu- i czterordzeniowe układy. Nie wiadomo, czy powstaną też kości jednordzeniowe.

W ofercie firmy Shuttle pojawił się barebone dla graczy. W niewielkim komputerze producentowi udało się zmieścić podzespoły, których nie powstydziłby się duży desktop. Właściciel 1337 SDXi będzie mógł skorzystać z mocy czterordzeniowego procesora Intel Core 2 Extreme QX6700 oraz wybierze, czy chce używać jednej, czy dwóch kart graficznych. Do wyboru są dwie AMD ATI Radeon X1950 Pro pracujące w trybie CrossFire lub jedna Nvidia GeForce 8800GTX. Klienci, którzy wybiorą karty Radeon otrzymają również system chłodzenia wykorzystujący ciecz. Jakby jeszcze tego było mało w komputerze zastosowano 2 gigabajty pamięci Crucial Ballistix DDR2-800 oraz 150-gigabajtowy dysk Raptor firmy Westarn Digital. Shuttle 1337 SDXi w wersji z dwurdzeniowym Core 2 Duo E6600 kosztuje 3499 dolarów.

Naukowcy z IBM-a udostępnili dokumenty, które omawiają technologię pozwalającą na spowalnianie sygnałów optycznych – w tym wypadku fotonów – w mikroprocesorze. To kluczowa technika, które pozwoli na skonstruowanie układów przesyłających dane za pomocą łączy optycznych. IBM, Intel i wiele innych firm od dawna prowadzą badania nad zastąpieniem łączami optycznymi metali, wykorzystywanych do przesyłania sygnałów w układach scalonych. Pobierają one znacznie mniej energii, nie generują ciepła i przesyłają sygnały szybciej niż łącza metalowe. Oczywiście łącza takie powinny być zintegrowane na krzemie, ponieważ znacznie obniżyłoby to koszty produkcji układów. Intelowi udało się np. skonstruować krzemowy laser, jednak urządzenie nie znalazło jeszcze komercyjnego zastosowania. IBM-owi właśnie udało się spowolnić przekazywanie sygnałów optycznych, co pozwoli na kontrolowanie i zsynchronizowanie przepływu danych przekazywanych za pomocą fotonu. Błękitny Gigant dokonał tego za pomocą prostej pozornie sztuczki. Wykorzystano w tym celu "mikrorezonator pierścieniowy”. To rodzaj pętli, w której sygnał krąży przez jakiś czas, zanim może udać się w dalszą drogę. W ten sposób wydłużono czas wędrówki sygnału pomiędzy dwoma punktami w układzie. Technika ta ma i taką zaletę, że "mikrorezonator” ma kształt okręgu, a więc całość jest dostatecznie mała, by zmieścić się w układzie scalonym. W ten sposób 10 bitów informacji może jednocześnie "podróżować” na powierzchni 0,03 milimetra kwadratowego.

Firma Adobe zaprezentowała pierwszą wersję beta popularnego programu graficznego Photoshop CS3 dla systemów operacyjnych Windows i Mac OS X. CS3 to jednocześnie pierwszy Photoshop, który przeznaczony jest do współpracy z komputerami Apple’a korzystającymi z procesorów Intela. Dotychczas program ten był tworzony dla systemu Mac OS X działającego pod kontrolą procesorów PowerPC. Oczywiście Adobe nie porzuciło osób, które wykorzystują układy PowerPC. Photoshop CS3 współpracuje również z procesorami G4 i G5 oraz systemami Mac OS X 10.4.8 i Mac OS X 10.5. Wersja dla Windows działa z systemami Vista oraz XP z Service Packiem 2. Photoshop w wersji dla komputerów Apple’a z procesorami Intela to jeden z najbardziej oczekiwanych przez środowisko grafików programów. Osoby zajmujące się grafiką komputerową bardzo chętnie bowiem korzystają właśnie z maszyn Apple’a. Adobe obiecuje, że oficjalna premiera Photoshopa CS3 nastąpi nie później niż wiosną przyszłego roku.

Advanced Micro Devices opublikowało wyniki badań firmy Current Analysis, z których wynika, że platforma Live! Produkcji AMD znalazła w USA więcej klientów niż Viiv Intela. Sukces AMD jest tym większy, że Live! zadebiutowała wiele miesięcy po swoim głównym konkurencie. Platformy Live! oraz Viiv to komputery osobiste, które stanowią centrum multimedialnej rozrywki. Zbudowano je tak, by bez najmniejszych przeszkód radziły sobie z jednoczesnym przetwarzaniem wielu multimediów. Standardowo wyposażone są więc w dwurdzeniowe procesory, tunery telewizyjne i inne urządzenia multimedialne. Producenci obu platform zastosowali system Windows XP Media Center Edition. Dane Current Analysis wskazują, że Live! już w następnym miesiącu po premierze – w lipcu – sprzedawał się równie dobrze, jak Viiv. Platforma AMD była nieco lepsza w sierpniu, wrześniu i październiku. W listopadzie spadło zainteresowanie tym produktem i na czoło sprzedaży ponownie wysunęła się Viiv. Jednak w grudniu można zauważyć już znaczną, niemal dwukrotną, przewagę Live!. Na pozycję platformy AMD duży wpływ mógł mieć fakt, że Dell zaprzestał sprzedaży Viiv i umieścił w swojej ofercie Live!.

Embedded Microprocessor Benchmark Consortium rozpoczęło prace nad zestawem standardowych testów mierzących wydajność wielordzeniowych procesorów. Testy mają być gotowe w ciągu 6-8 miesięcy. Już w sierpniu, podczas konferencji Hot Chips, Justin Rattner główny technolog Intela, zwracał uwagę, że brakuje ilościowych testów do mierzenia takich wartości jak na przykład skalowalność czy wydajność energetyczna procesorów wielordzeniowych w takich aplikacjach jak bazy danych czy rozpoznawanie i synteza głosu. Rattner poinformował też, że jego firma wspólnie z Uniwersytetem w Pittsburghu, Uniwersytetem w Berkeley i Stanford pracuje nad stworzeniem takich benchmarków. Zestaw testów tworzonych przez EMBC będzie mierzył wydajność procesorów podczas przesyłania danych audio i wideo przez Sieć. EMBC to organizacja, która powstała w 1997 roku. Skupia ona 50 firm, przede wszystkim z sektora zajmującego się produkcją półprzewodników. Wśród jej członków znajdują się AMD, Intel, Nokia, Sony i Sun.

iSuppli informuje, że zgodnie z jej danymi tegoroczne wpływy AMD wzrosną o 90% w porównaniu z rokiem ubiegłym i koncern trafi na listę 10 największych producentów układów scalonych na świecie. Na listę tą trafi też Hynix Semiconductor. Po latach stosunkowo powolnego wzrostu rok obecny okazał się wyjątkowo dobry dla głównego konkurenta Intela. Wśród producentów scalaków awansuje on najprawdopodobniej z 15. na 8. miejsce. Dla Intela rok 2006 nie był tak dobry. Koncern ten jest, obok Renesas Technology i NEC-a jedną z 3 firm z listy 10 największych producentów układów, którego wpływy się zmniejszyły. Pomimo 11-procentowego spadku sprzedaży Intel wciąż pozostaje największym producentem na świecie. iSuppli ocenia, że tegoroczna wartość sprzedaży przemysłu półprzewodnikowego wyniesie 258,5 miliarda dolarów. Oznacza to 9-procentowy wzrost w porównaniu do ubiegłego roku. Wcześniej analitycy prognozowali, że tegoroczna wartość sprzedaży wzrośnie o 7,8 procenta.

W ofercie SiS-a znalazły się chipsety przygotowane z myślą o współpracy z systemem Windows Vista. Do współpracy z Intelem SiS przygotował kości SiS671, SiS671FX oraz SiS671DX. Z kolei układ SiS771 przeznaczony jest dla AMD, a SiSM771 będzie współpracował z procesorami tej firmy zainstalowanymi w komputerach przenośnych. We wszystkich chipsetach z wyjątkiem SiS671DX producent zastosował rdzeń graficzny Mirage 3, który obsługuje biblioteki DirectX 9. Kość SiS671DX, pozbawiona takiego rdzenia, to zaawansowany układ zoptymalizowany pod kątem wykorzystania nowoczesnych kart graficznych. Producent obiecuje, że właściciel płyty głównej wyposażonej w każdy z wymienionych chipsetów, będą mógł skorzystać z pełni możliwości Visty.

Bez większego rozgłosu zadebiutowała nowa płyta główna Intela Desktop Board D975XBX2. Urządzenie wyposażono w podstawkę LGA775 i współpracuje ono zarówno z układami Core 2 jak i Pentium. Co ciekawe, pozwala ono na zainstalowanie trzech kart graficznych (dwóch w trybie ATI CrossFire i trzeciej np. z procesorem fizycznym – FPU) oraz na taktowanie układów pamięci zegarem o częstotliwości 800 MHz (PC2-6400). Napięcie dla układów pamięci można podnieść co 0,4 wolta do 2,8V.Oficjalnie chipset i975X, w który wyposażona jest płyta, nie współpracuje z takimi kośćmi. Płyta powstała z myślą o miłośnikach overclockingu. Napięcie procesora można regulować w zakresie od 1,1 do 1,6 wolta w skokach co 0,025 V. Podobne możliwości regulacji istnieją odnośnie napięcia dla szyny systemowej (od 1,2 do 1,5 V co 0,025V). Producent umożliwił ustawianie mnożnika procesora w zakresie od 6 do 20, a częstotliwość magistrali PSB można ustawić od 200 MHz (800 MHz Quad Pumed Bus) do 433 MHz (1723 MHz QPB) w skokach co 1 MHz. Pojawienie się na rynku płyty z tak dużymi możliwościami overclockingu, to kolejny sygnał, że Intel zmienia swoją politykę. Firma przez lata zabraniała przetaktowywania swoich procesorów, a tymczasem inni producenci płyt głównych rywalizowali ze sobą o portfele overclockerów. Sytuacja zmieniła się wraz z debiutem procesorów Pentium 4 Extreme Edition, w których Intel odblokował możliwość manipulowania mnożnikiem, dzięki czemu mieli na płytach głównych innych producentów użytkownicy wyciskali z kości Intela siódme poty. Teraz procesorowy gigant postanowił dać overclockerom do ręki własną płytę główną.

Nvidia jest autorem najdroższego w historii chipsetu dla pecetów. Układ nForce 4 680i SLI kosztuje 120 dolarów, czyli ponaddwukrotnie więcej, niż najdroższe chipsety Intela. Firma najwyraźniej liczy na miłośników gier komputerowych, którzy chcą korzystać z procesorów Intel Core 2 Duo. Układy te są bardziej wydajne od kości AMD. Obecnie na rynku dostępnych jest tylko kilka chipsetów obsługujących najnowsze procesory Intela: 975X, P965 oraz nForce 680i SLI, 650i SLI oraz 650i Ultra. Nvidia ma na tym polu olbrzymią przewagę nad konkurencją. Firma nie udzieliła bowiem nikomu licencji na produkcję układów obsługujących tryb SLI, więc najwięksi miłośnicy gier komputerowych tak czy inaczej kupią płytę główną z chipsetem nForce. Chipset nForce 680i SLI to nie tylko Scalable Link Interface, który pozwala na łączenie dwóch kart graficznych. Układ może współpracować z procesorami Intela wyposażonymi nawet w cztery rdzenie, obsługuje 1333-megahercową szynę systemową oraz wyposażony został w kontroler dwukanałowych pamięci PC2-6400 i może obsłużyć nawet układy PC2-9600. Ponadto chipset jest w stanie zarządzać 46 liniami sygnałowymi PCI Express (PCI Express x16 – 2, PCI Express x8 – 1, PCI Express x1 – 6) i obsłuży nawet trzy karty graficzne. Ponadto właściciel nForce 680i SLI skorzysta z 6 portów SATA II z obsługą macierzy RAID, dwóch portów PATA z RAID, 10 portów USB 2.0, dwóch kontrolerów Gigabit Ethernet, 5 slotów PCI oraz układu dźwiękowego w standardzie 7.1. Najgroźniejszym konkurentem produktu Nvidii jest obecnie chipset Intela oznaczony symbolem 975X. Współpracuje on z procesorami wykorzystującymi do czterech rdzeni, 1066-megahercową szyną systemową oraz dwukanałowymi układami pamięci PC2-5300. Obsługuje ponadto 22 linie PCI Express (PCI Express x16 – 1, może być dzielone na dwie karty; PCI Express x1 – 6). Na płycie głównej wyposażonej w układ Intela można zastosować 4 porty SATA II z RAID, 1 port PATA, 8 złączy USB 2.0, opcjonalny kontroler Gigabit Ethernet podłączany do PCI oraz dźwięk 7.1. Jak więc wynika z tego prostego porównania, układ nForce 4 680i SLI oferuje znacznie większe możliwości. Sytuacja ta się nie zmieni do czasu debiutu intelowskich chipsetów z rodziny Bearlake. Oczywiście płyty główne z kością Nvidii nie będą dostępne dla wszystkich. Sam chipset kosztuje 120 USD, podczas gdy cena 975X wynosi 50 dolarów. Najwięksi fanatycy gier komputerowych zdecydują się jednak na taki wydatek, chociażby po to, by w pełni skorzystać z możliwości karty graficznej z procesorem GeForce 8800, nota bene również produktu Nvidii.

Firma United Microelectronics Corp. (UMC), jeden z największych producentów półprzewodników, poinformowała o wyprodukowaniu układu SRAM w technologii 45 nanometrów. Nie wiadomo jednak, kiedy produkcja tego typu kości ruszy na pełną skalę. Stworzenie działającego układu SRAM jest pierwszym krokiem do zaproponowania partnerom handlowym produkcji ich układów w takiej technologii. W porównaniu z technologią 65 nanometrów 45-nanometrowe układy charakteryzują się o 50 procent mniejszą komórką oraz o 30% większą wydajnością układu. Intel już pod koniec stycznia bieżącego roku stworzył 45-nanometrowy SRAM i zapowiedział, że w trzecim lub czwartym kwartale 2007 roku rozpocznie sprzedaż własnych kości stworzonych w tym procesie technologicznym.

AMD ma zamiar zwolnić 375 pracowników. Taki ruch nie ma nic wspólnego z kondycją finansową firmy. Wręcz przeciwnie – przed miesiącem jej akcje osiągnęły rekordowy poziom. Zwolnienia związane są z przejęciem ATI przez AMD i mają na celu likwidację powtarzających się stanowisk. Pracę stracą przede wszystkim osoby zatrudnione w sprzedaży, marketingu i administracji. Taki ruch pozwoli też AMD na zaoszczędzenie pieniędzy i poprawienie swojej pozycji finansowej w walce z Intelem. AMD postanowiło skorzystać z dobrej koniunktury, tym bardziej, że zdobyło w ostatnich miesiącach duże zamówienia od Della i IBM-a. Firma zatrudnia około 15 000 osób, tak więc zwolnienia obejmą niewielką część załogi. Są też dużo mniejsze od tych, planowanych przez Intela. Półprzewodnikowy gigant zapowiedział, że do połowy 2007 roku pozbędzie się 10 500 pracowników.

Opublikowano 28. już wydanie listy TOP500, na której wymieniono 500 najpotężniejszych superkomputerów na świecie. Na czele listy wciąż znajduje się komputer BlueGene/L produkcji IBM’a, który pracuje w Lawrence Livermore National Labolatory w USA. Jego maksymalna zmierzona moc obliczeniowa wynosi 280,6 teraflopsa, czyli 280,6 biliona operacji na sekundę. Teoretycznie jednak może on osiągnąć wydajność rzędu 367 teraflopsów. Na drugim miejscu nastąpiła zmiana. Obecnie znajduje się na nim maszyna Red Storm zbudowana przez Craya. Stojący w Sandia National Laboratories superkomputer osiągnął wydajność 101,4 biliona operacji na sekundę. Trzecie miejsce, po spadku z drugiego, należy do kolejnego produktu IBM’a o nazwie eServer Blue Gene Solution, który powstał na potrzeby Thomas J. Watson Research Center. Jego wydajność to 91,2 teraflopsów. Czwarte miejsce przypadło kolejnemu komputerowi z USA – ASC Purple, produkcji IBM’a. Znalazł się tam dzięki osiągnięciu 75,76 biliona operacji w ciągu sekundy. Dopiero na 5. miejscu napotykamy najpotężniejszy europejski komputer – MareNostrum z Barcelony. Maszyna autorstwa inżynierów z IBM’a potrafi wykonać 62 biliony 630 miliardów operacji w ciągu sekundy. Najpotężniejszy superkomputer na świecie wykorzystuje 131 072 procesory z rodziny PowerPC IBM’a. Podobnie jest w innych maszynach autorstwa Błękitnego Giganta. Blue Gene Solution to 40 960 procesorów, ASC Purple korzysta z 12 208, a MareNostrum z 10 240 CPU. W pierwszej piątce tylko Red Storm wykorzystuje inne procesory. Są to 2,4-gigahercowe dwurdzeniowe Opterony. W superkomputerze mieści się ich 26 544. Największym producentem superkomputerów na świecie jest IBM. Zbudował on 236 (czyli 47,2%) maszyn z listy TOP500. Na drugim miejscu znajduje się Hewlett-Packard ze 158 (31,6%) komputerami, następnie SGI, które stworzyło 20 superkomputerów, później zaś Dell (18) oraz Cray (15). Najczęściej w superkomputerach wykorzystywane są układy Intela. Przede wszystkim kości zbudowane w oparciu o architekturę IA-32. Na świecie znajduje się 120 superkomputerów z listy TOP500 korzystających z tych procesorów. Drugą pod względem popularności jest architektura AMD x86_64, którą znajdziemy w 113 maszynach. Kolejne miejsce należy znowu do Intela. Procesory EM64T zostały zastosowane w 108 maszynach. Na kolejnych miejscach znalazły się IBM-owskie procesory Power (91 superkomputerów) oraz IA-64 Intela (35 maszyn). Skoro już o procesorach mowa, to warto wspomnieć, że większość superkomputerów z listy wykorzystuje od 513 do 1024 procesorów. Takich maszyn jest 192. W niewielu mniej, bo 185, znajdziemy od 1025 do 2048 CPU. Na liście znajdują się natomiast jedynie 4 komputery korzystające z 32 do 64 procesorów. Natomiast jeśli chodzi o największą liczbę jednostek centralnych to wszelkie rekordy bije BlueGene/L, który jest jedynym komputerem w przedziale od 64 000 do 128 000 CPU. Mimo to jego maksymalna wydajność jest jedynie dwuipółkrotnie mniejsza, niż wydajność wszystkich 192 maszyn z przedziału 513-1024 procesory. Najwięcej, bo aż 285 superkomputerów, nie ma przydzielonego stałego zadania. Oznacza to, że wykorzystywane są w wielu różnych celach, w tym wojskowych, gdzie służą m.in. do symulacji wybuchów jądrowych. Równie dobrze jednak używane są do badania oddziaływania różnych leków czy innych związków chemicznych na białka. Przemysł półprzewodnikowy wykorzystuje 50 superkomputerów, a do zadań typowo akademickich zaprzęgnięto 46 maszyn. Finansami zajmuje się 29 tego typu maszyn, 17 służy geofizykom, a kolejne 17 wykorzystywane jest do badań nad klimatem. Superkomputery korzystają przede wszystkim z różnych odmian systemu Linux. Takich maszyn jest aż 376. Z czołowej pięćsetki 86 komputerów wykorzystuje systemy uniksowe, a 32 – mieszane. Pod kontrolą systemów z rodziny BSD pracują 3 superkomputery, tyle samo co pod kontrolą Mac OS. Najwięcej superkomputerów znajduje się w Stanach Zjednoczonych. Jest ich tam 309. Drugie miejsce w tej klasyfikacji zajmują, ex aequo, Wielka Brytania i Japonia. Biorąc jednak pod uwagę moc obliczeniową, japońskie komputery są potężniejsze. W sumie wykonują one 286,674 biliona operacji na sekundę, podczas gdy brytyjskie "tylko” 186,420 biliona. Na trzecim miejscu znowu jest remis, tym razem pomiędzy Niemcami a Chinami. W obu tych krajach pracuje po 18 superkomputerów. Dwkrotnie bardziej wydajne są jednak te niemieckie (145 teraflopsów wobec 72 Tflops). Na czwartym miejscu uplasowała się Francja z 12 superkomputerami, a na piątym 10 indyjskich maszyn. Na liście TOP500 znalazły się komputery, których wydajność wynosiła co najmniej 2,736 teraflopsa. Nie zmieściła się na niej żadna maszyna z Polski.

Intel prawdopodobnie zamierza zrezygnować z dalszej produkcji jednordzeniowych procesorów opartych na mikroarchitekturze Core 2 i planuje sprzedaż dwurdzeniowych układów z rodziny Pentium E2000. Kości te, również korzystające z Core 2, miałyby trafić do niezbyt drogich komputerów, stanowiących główny segment rynku. Rodzina Pentium E2000 będzie się początkowo składała z dwóch kości: E2140 0raz E2160. Pierwsza z nich będzie taktowana zegarem o częstotliwości 1,60 GHz, a druga – 1,80 GHz. Oba układy powstaną w 65-nanometrowym procesie produkcyjnym. Procesory będą wykorzystywały zunifikowaną 1-megabajtową pamięć cache drugiego poziomu. Mają również współpracować z 800-megahercową magistralą systemową, a producent zastosuje w nich technologie EM64T (Extended Memory 64 Technology - technologia pozwalająca na 64-bitowe adresowanie pamięci i zwiększająca tym samym wydajność systemu), EDB (Execute Disable Bit - chroni procesor przed błędami przepełnienia bufora, które wykorzystywane są przez szkodliwe oprogramowanie), EIST (Intel Enhaced SpeedStep - dopasowuje pobór mocy i szybkość pracy do obciążenia układu, oszczędzając tym samym energię). Pobór mocy procesorów mierzony wydzielaniem ciepła (TDP – thermal design power) wyniesie 65 watów. Nowe CPU mają zastąpić wykorzystywane obecnie Pentium 4 z serii 500 i 600 oraz Pentium D z serii 800 i 900. Ceny układów nie są znane, powinny jednak być znacznie niższe niż 163 USD.

Jen Hsun Huang, szef Nvidii, zapowiedział, że jego firma zaoferuje chipsety dla procesorów Intela z wbudowanym rdzeniem graficznym. To duża zmiana w podejściu Nvidii, która dotychczas koncentrowała się na rynku najbardziej wydajnych platform Intela. Wbudowana w chipset rdzenie graficzne spotykane są w mniej wydajnych, tańszych zestawach sprzętowych. Huang przyznał, że decyzja taka spowodowana została przejęciem firmy ATI – głównego konkurenta Nvidii – przez koncern AMD. Dodał przy tym: popyt na nasze produkty jest bardzo duży. Odpowiemy na niego oferując na początku przyszłego roku nasz pierwszy chipset dla platformy Intela ze zintegrowanym rdzeniem graficznym. To wzmocni naszą pozycję na rynku chipsetów. Dotychczas Nvidia utrzymywała, że nie jest zainteresowana rynkiem tanich platform. Z powodu wąskiego marginesu zysku, trudno odnieść na nim sukces finansowy. Obecnie sytuacja zmieniła się, gdyż ATI zaprzestanie produkcji chipsetów dla Intela i ma zamiar skupić się na platformie AMD. Właśnie w to miejsce chce wejść Nvidia. Na korzyść koncernu Huanga przemawia również fakt, że inni producenci chipsetów – SIS oraz VIA – nie są obecnie w stanie wyprodukować rdzeni graficznych obsługujących biblioteki DirectX 10. Tym samym Nvidia nie będzie miała konkurencji na rynku rdzeni graficznych współpracujących z układami Intela. Skupienie wysiłków na chipsetach dla Intela pozwoli Nvidii lepiej konkurować z ATI. Co prawda ATI związało się z AMD, jednak Intel posiada trzykrotnie większy udział w rynku niż AMD, co powinno przynieść Nvidii olbrzymie zyski. Pod warunkiem jednak, że najnowsze chipsety Nvidii będą konkurencyjne cenowo z układami firm Intel, SIS i VIA.

Firmy Intel i Verizon poinformowały o rozpoczęciu programu, w ramach którego Verizon umożliwi posiadaczom intelowskiej platformy Viiv pobieranie gier z Sieci. Właściciele Viiv mogliby wykorzystywać swoje odbiorniki telewizyjny do grania. Obecnie Verizon Games on Demand udostępnia setki tytułów. Zarówno klasycznych jak i najnowszych gier. Subskrybent tej usługi płaci 14,95 dolara miesięcznie za nielimitowany dostęp. Posiadacze Viiv mieliby płacić 9,95 USD. W ramach opłaty otrzymają możliwość sterowania usługą za pomocą pilota Windows XP Media Center Edition, możliwość ustawiania kolejności, w jakiej ich komputer będzie pobierał gry, możliwość prowadzenia rozgrywki bez konieczności instalowania gry. Ponadto trafią do nich bezprzewodowe manipulatory, podobne, jak te, stosowane w konsolach do gier. Usługa Verizona automatycznie sprawdzi też, czy komputer użytkownika ma zainstalowane wszystkie programy i sterowniki, konieczne do uruchomienia gry, i pobierze je, jeśli stwierdzi ich brak. Specjalna technologia pozwoli też rozpocząć rozgrywkę jeszcze zanim cała gra zostanie pobrana na komputer.