Znajdź zawartość

Białka grochu zwyczajnego być może już wkrótce staną się popularnym dodatkiem żywnościowym i suplementem, ponieważ pomagają zwalczać nadciśnienie i przewlekłą chorobę nerek (PChN). Jak podkreślają naukowcy, to pierwszy naturalny produkt, który usuwa objawy PChN. U ludzi z wysokim ciśnieniem krwi nasze białko może potencjalnie opóźnić początek lub zapobiec wystąpieniu uszkodzenia nerek. Z kolei u pacjentów, u których już wystąpiła choroba nerek, jest w stanie podtrzymać normalne ciśnienie, pozwalając im żyć dłużej – opowiada dr Rotimi Aluko, chemik żywności z University of Manitoba. Nadciśnienie to główny czynnik ryzyka przewlekłej choroby nerek, która występuje u coraz większej liczby osób. PChN trudno leczyć i może ona prowadzić do niewydolności nerek, co wiąże się z koniecznością dializowania i przeszczepu nerek. Aluko i Harold Aukema, inny naukowiec z University of Manitoba, oczyścili mieszaninę niskocząsteczkowych białek z żółtego grochu i w ten sposób otrzymali hydrolizat. Następnie codziennie podawali niewielką ilość preparatu szczurom laboratoryjnym z torbielowatością nerek. Po dwóch miesiącach u zwierząt tych odnotowano 20-proc. spadek ciśnienia krwi. Ich wyniki porównywano z dokumentacją gryzoni na zwykłej diecie. To bardzo ważne, gdyż większość pacjentów z PChN umiera z powodu komplikacji sercowo-naczyniowych, które wynikają z nadciśnienia powiązanego z niewłaściwym działaniem nerek – zaznacza Aluko. I u szczurów, i u ludzi torbielowatość nerek ogranicza wydalanie moczu, a więc i toksyn z organizmu. Akademicy z University of Manitoba wykazali, że u gryzoni ekstrakt z grochu wzmaga wytwarzanie uryny aż o 30%. W przyszłym roku w uniwersyteckim centrum żywności funkcjonalnej rozpoczną się testy z udziałem osób z lekkim nadciśnieniem. Na razie nie wiadomo, na jakiej zasadzie działa ekstrakt, ale badacze sądzą, że wzmaga on produkcję cyklooksygenazy-1 (COX-1), która m.in. korzystnie oddziałuje na pracę nerek. Aluko podkreśla, że jedzenie grochu w naturalnej postaci nie zapewni tego samego efektu. Interesujące naukowców białka występują tam bowiem w nieaktywnej formie i należy je najpierw potraktować enzymami. Ekstrakt nie powoduje wzdęć, ponieważ w jego skład nie wchodzą złożone cukry roślinne. Co ważne, wyciąg nie ma nieprzyjemnego smaku czy zapachu. Jeśli dalsze testy wypadną dobrze, ekstrakt trafi na rynek w ciągu 2-3 lat. Najprawdopodobniej będzie mieć postać proszku lub tabletek.

Aspiryna jest lekiem obecnym we wszystkich apteczkach. Poleca się ją na ból głowy, rozrzedzenie krwi lub przy gorączce czy stanach zapalnych. Jej zużycie stale wzrasta. Niestety, niektórzy ludzie traktują aspirynę jak cukierki i łykają jej zbyt dużo, podczas gdy u innych pojawiają się zaburzenia pracy przewodu pokarmowego o różnym nasileniu: od lekkiego bólu brzucha poczynając, a na krwawieniu z wrzodów kończąc. Do tej pory za rozwiązanie problemu uważano zażywanie aspiryny powlekanej. Raport naukowców z Harvardu pokazuje jednak, że jedna i druga postać leku dokładnie tak samo wpływają na żołądek. W zamyśle otoczka powlekanej tabletki zapobiega rozpuszczaniu w żołądku. Substancja czynna ma się uwalniać dopiero w jelicie cienkim. Sądzono, że w ten sposób nie dopuszcza się do uszkodzenia błony śluzowej. Po rozpuszczeniu w jelicie cienkim kwas acetylosalicylowy trafia jednak do krwioobiegu, a razem z krwią do każdej części ciała, w tym także do żołądka. Tutaj zaś hamuje działanie enzymu COX-1. COX-1 odgrywa ważną rolę w rozkładaniu kwasów żołądkowych. Z powodu różnic genetycznych enzym jest u poszczególnych osób mniej lub bardziej wrażliwy na oddziaływanie aspiryny.