Znajdź zawartość

Naukowcy pracujący pod kierunkiem Jorge Dubcovsky’ego z University of California znaleźli sposób na zwiększenie ilości białka, cynku i żelaza w ziarnach pszenicy. Może to pomóc w zwalczeniu problemów związanych z niedożywieniem, z którymi borykają się miliony ludzi na świecie. Naukowcy odnaleźli gen, który w dziko rosnących ziarnach odpowiada za zwiększenie ich wartości odżywczych. Z nieznanych przyczyn gen ten stał się nieaktywny u udomowionych gatunków. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ocenia, że 2 miliardy osób otrzymuje zbyt mało cynku i żelaza w codziennej diecie, a ponad 160 milionów dzieci w wieku poniżej 5. roku życia spożywa zbyt mało białka. Uczonym udało się, za pomocą konwencjonalnych metod krzyżowania gatunków udomowionych z dzikim, uaktywnić wspomniany gen i zwiększyć ilość żelaza, cynku i białka. Wśród uczonych, którzy pracowali nad pszenicą, byli naukowcy z amerykańskiego Departamentu Rolnictwa i Uniwersytetu w Hajfie. Co ważne, zwiększenie wartości odżywczych nie pociągnęło za sobą zmiany smaku pszenicy. Uruchomiony gen spowodował ponadto szybsze dojrzewanie ziaren. W makaronach i chlebie, które zostały wyprodukowane z takiej pszenicy znajdowało się od 10 do 15 procent więcej białka i mikroelementów. Nie zmodyfikowaliśmy genetycznie pszenicy. Ta udomowiona idealnie skrzyżowała się z dziką – powiedział Dubcovsky. Jest to o tyle ważne, że genetycznie modyfikowana żywność powoduje liczne kontrowersje i nie jest dopuszczona na rynki wielu krajów.

Skąd bierze się charakterystyczny metaliczny zapach, kiedy dotykamy żelaznych przedmiotów, np. narzędzi, monet itp.? Jak stwierdza Dietmar Glindemann, nie jest to woń metalu, ale jeden z zapachów naszego ciała. To, co uważamy za zapach metalu, jest w rzeczywistości złudzeniem. We współpracy z amerykańskimi kolegami badacze z Leipzig Environmental Research Center poszukiwali odpowiedzialnych za odczuwanie metalicznego zapachu cząsteczek. Siedmiu badanych bezbłędnie rozpoznawało zatęchłą metaliczną woń, kiedy ich dłonie wchodziły w kontakt z żelaznym przedmiotem lub były zanurzone w roztworze zawierającym kationy żelaza II. Analiza gazu wydzielanego przez skórę wolontariuszy ujawniła obecność szeregu związków organicznych, które odpowiadają za wytwarzanie "zapachu" metalu. Jednym z najważniejszych jest 1-okten-2-ol, który pachnie grzybowo-metaliczne nawet przy bardzo dużym rozcieńczeniu. Prekursorami "pachnących" cząsteczek są nadtlenki tłuszczów, powstające kiedy tłuszcze pokrywające naskórek zostają utlenione przez enzymy lub w wyniku innych procesów, np. pod wpływem działania promieniowania ultrafioletowego. Nadtlenki tłuszczów są następnie rozkładane przez jony żelaza. Kiedy na powierzchni skóry znajduje się krew, także powstaje opisywany zapach. Glindemann uważa, że ludziom pierwotnym pomagało to w tropieniu zranionej podczas polowania ofiary lub odszukiwaniu członków plemienia.

Badacze zauważyli, że jeśli w ciąży kobiety zażywają specjalne preparaty witaminowe, obniżają ryzyko, iż ich dziecko zachoruje na nowotwór mózgu. W dodatku przyjmowanie suplementów witaminowych na bardzo wczesnych etapach ciąży, zanim większość kobiet dowiaduje się, że spodziewa się dziecka, zapobiega rozszczepowi kręgosłupa oraz innym wrodzonym wadom cewy nerwowej — powiedziała Reuterowi szefowa badań, dr Greta R. Bunin. Naukowcy studiowali zachowanie matek 315 dzieci, u których zdiagnozowano guzy mózgu, zanim skończyły 6 lat. Następnie porównywano je z danymi kobiet z grupy kontrolnej, które miały zdrowe potomstwo. Badane matki miały o 50% mniejsze szanse niż panie z grupy kontrolnej na znalezienie się w grupie kobiet z najwyższym poziomem żelaza i kwasu foliowego (związki te pochodziły zarówno z pożywienia, jak i suplementów witaminowych). Rzadziej także donosiły o zażywaniu preparatów dla kobiet w ciąży. Dr Bunin zauważa, że agencje zdrowia publicznego nie bez powodu zalecają kobietom, które mogą zajść w ciążę, nawet jeśli tego nie planują, by zażywały preparaty zawierające kwas foliowy. O szczegółach badań można przeczytać na łamach wrześniowego wydania pisma Cancer, Epidemiology, Biomarkers and Prevention.